[η ανακοίνωση σε pdf: https://askilioupolis.espivblogs.net/files/2015/03/aski_erg032015.pdf]
Συναδέλφισσες και Συνάδελφοι,
Ως Ανοιχτή Συνέλευση Κατοίκων Ηλιούπολης και μέσα από τα παρακάτω λόγια θα θέλαμε να επικοινωνήσουμε μαζί σας ορισμένα σημαντικά ζητήματα για τις μάχες που δίνουμε ή που καλούμαστε να δίνουμε όλοι μαζί στους χώρους δουλειάς μας και παντού.
Έχοντας συμμετάσχει από κοινού και με άλλες συλλογικότητες στο κίνημα αλληλεγγύης ενάντια στην απόλυση της εγκύου εργαζόμενης στην εταιρεία MIGATO, με παρεμβάσεις και στην Ηλιούπολη, θεωρούμε σημαντικό να γνωστοποιήσουμε και στους εργαζόμενους της πόλης μας τη ΝΙΚΗ αυτού του αγώνα. Ενός αγώνα που έληξε με αναγνώριση της σχέσης εξαρτημένης εργασίας και την καταβολή ως αποζημίωσης όλων των μισθών υπερημερίας για το διάστημα εγκυμοσύνης και λοχείας. Ενός αγώνα που κερδήθηκε επειδή απέναντι στην αδιαλλαξία της εργοδοσίας αντιπαρατάχθηκαν οι κινητοποιήσεις του Σωματείου της απολυμένης (Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών) αλλά κι ένα πλατύ κίνημα αλληλεγγύης δεκάδων άλλων εργατικών σωματείων, εργατικών συλλογικοτήτων και συνελεύσεων γειτονιάς. Ενός νικηφόρου αγώνα που απέδειξε και πάλι πως ο μόνος δρόμος για να κερδίσουμε τα δίκια μας είναι η οργάνωση των εργατικών αγώνων στους χώρους δουλειάς, ο συντονισμός των εργατικών συμφερόντων και διεκδικήσεων και η ανάπτυξη της ταξικής αλληλεγγύης μεταξύ εργαζομένων αλλά των κατοίκων των περιοχών όπου ξεσπούν οι εργατικές κινητοποιήσεις και διεκδικήσεις.
Πριν από μερικές ημέρες ο επίμονος αγώνας των εργαζόμενων και των σωματείων τους στην τηλεφωνία δόθηκε και μέσα από τις απεργίες που κηρύχτηκαν από τις γενικές τους συνελεύσεις. 24ωρη ΑΠΕΡΓΙΑ στη VΟDAFONE (3/3/15), 48ωρη ΑΠΕΡΓΙΑ στη WIND (4-5/3/15) και 24ωρη ΑΠΕΡΓΙΑ στη FORTHNET (5/3/15). Παρότι οι δύο πρώτες απεργίες (Vodafone – Wind) κηρύχθηκαν παράνομες με προσφυγή της εργοδοσίας, οι εργαζόμενοι απέργησαν μαζικά, στηριζόμενοι στη δύναμη του δίκιου των αιτημάτων τους και στην αγωνιστική δράση των σωματείων τους (Πανελλήνιο Σωματείο Εργαζομένων Vodafon–Πάναφον, Πανελλήνιο Σωματείο Εργαζομένων Wind, Σωματείο Εργαζομένων Forthnet– Netmed). Όσο για τις διεκδικήσεις τους: υπογραφή επιχειρησιακών και κλαδικών συλλογικών εργασίας χωρίς μειώσεις, κατάργηση της εργολαβοποίησης και της υπενοικίασης εργαζομένων, να μη χαθεί καμία θέση εργασίας, άμεση επαναπρόσληψη των απολυμένων, να σταματήσουν οι απολύσεις και οι συνδικαλιστικές διώξεις, να μετατραπούν οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου σε αορίστου για όλους τους εργαζόμενους, ανθρώπινες συνθήκες εργασίας, μισθούς και δικαιώματα με βάση τις σύγχρονες ανάγκες μας. Τέλος, αξίζει να σταθούμε και στην σημαντική προσπάθεια που έγινε από τα σωματεία -ιδίως για την απεργία στη wind- μέσα από μια σειρά ενημερωτικών παρεμβάσεων και τη συγκρότηση επιτροπών αλληλεγγύης ανά γειτονιές, να δυναμώσει ο αγώνας τους και να συνδεθεί και με άλλα μέτωπα αγώνα.
Την ίδια περίοδο, και συγκεκριμένα την Τετάρτη 4/3/15, οι απολυμένοι εργαζόμενοι από τα Μετρόπολις, με τη στήριξη πολλών συναδέλφων από διάφορους χώρους δουλειάς, βρίσκονταν και πάλι έξω από μια φιέστα (τον ελληνικό τελικό της eurovision) που διοργάνωνε το αφεντικό τους ο Αντρέας Κουρής που τους πέταξε στο δρόμο χρωστώντας τους δεδουλευμένα και αποζημιώσεις, τα οποία και εξακολουθεί να μην τους τα καταβάλλει παρά τις εις βάρος του καταδικαστικές αποφάσεις.
Στις 16/2/2015 η εργαζόμενη Ελένη Σ. απολύεται από τα ΑΒ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ (κατάστημα Χολαργού) επειδή, όπως είπαν, “είχε μεγάλη γλώσσα”. Στην πραγματικότητα επειδή διεκδικούσε με αξιοπρέπεια τα δικαιώματά της, όπως το 10λεπτο διάλειμμα που δικαιούνται οι 4ωροι, και επειδή διαμαρτυρόταν για τις απλήρωτες υπερωρίες και την τακτική των προϊστάμενων να χτυπούν αυτοί τις κάρτες της βραδινής βάρδιας και να κρατούν τους εργαζόμενους εσκεμμένα παραπάνω στο μαγαζί. Εργαζόταν στην εταιρεία τα τελευταία 15 χρόνια. Η απόλυσή της, που δεν ήταν η πρώτη, καθώς είχαν προηγηθεί άλλες δύο απολύσεις εργαζομένων επί πολλά χρόνια, εντάσσεται στην τακτική των εργοδοτών να “αντικαθιστούν” τους εργαζόμενους επί πολλά χρόνια που είναι αορίστου χρόνου με εργαζόμενους των 480€ που θα δουλεύουν 4ωρα και 6ωρα, προερχόμενοι από επιδοτούμενα προγράμματα του ΟΑΕΔ (voucher, κοινωφελούς εργασίας). Με πρωτοβουλία της απολυμένης και της συλλογικότητας «εργαζόμενοι / ες στον κλάδο του εμπορίου» και την ουσιαστική στήριξη εργατικών σωματείων, συλλογικοτήτων γειτονιάς και διαφόρων άλλων δυνάμεων του ταξικού-κοινωνικού κινήματος και μέσα από την αντίστοιχη συνέλευση αλληλεγγύης στην απολυμένη, ξεκινά μια πολύ σημαντική μάχη με παρεμβάσεις στην επιθεώρηση εργασίας, στα κεντρικά της ΑΒ Βασιλόπουλος κι έξω από τα σουπερμάρκετ σε διάφορες γειτονιές σε όλη την ελληνική επικράτεια, όπως άλλωστε και στην πόλη μας.
Εδώ και πάνω από ένα χρόνο πλέον συμμετέχουμε σε μια πολύ σημαντική μάχη για τον κόσμο της εργασίας. Στη μάχη για την προάσπιση της Κυριακάτικης αργίας. Μέσα και από το Συντονιστικό δράσης ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας και τα «απελευθερωμένα» ωράρια, στο οποίο συμμετέχουμε, έχουμε προχωρήσει σε μια σειρά από ενημερωτικές παρεμβάσεις (μοιράσματα κειμένων, αφισοκολλήσεις,..) και συζητήσεις με εργαζόμενους από καταστήματα, αλλά και δυναμικών δράσεων με διαδηλώσεις και απεργιακές περιφρουρήσεις τόσο σε εμπορικούς δρόμους στο κέντρο όσο και στη γειτονιά μας, όπως π.χ. στην απεργία της Κυριακής 4/5/14, οπότε με τη συμμετοχή πολλών συναγωνιστών από τη γειτονιά μας είχαμε πραγματοποιήσει μια πολύωρη απεργιακή παρέμβαση στο ΑΒ Βασιλόπουλος στην κεντρική πλατεία Ηλιούπολης. Η κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας υλοποιήθηκε μέσω νόμου από την απελθούσα κυβέρνηση (βλ. νόμο για 7 Κυριακές -που τελικά έγιναν 8- και υπ. απόφαση για 52 Κυριακές, που έχει ακυρωθεί προσωρινά από το ΣτΕ). Ωστόσο, και η νέα κυβέρνηση, και παρά τις εξαγγελίες της για επαναφορά της αργίας, από τη μια διατηρεί σε ισχύ τον εν λόγω νόμο και από την άλλη κάνει λόγο πλέον για 5 Κυριακές, εξυπηρετώντας ξεκάθαρα τα συμφέροντα των αφεντικών. Έτσι, την Κυριακή των Βαϊων 5/4/15 πάμε για μια ακόμα απεργία στο εμπόριο, ενώ την Πέμπτη 19/3 διαδηλώνουμε στο κέντρο της Αθήνας (6μμ, πλ. Κοραή) για τα δικά μας συμφέροντα.
Να μπουν τα εργατικά συμφέροντα μπροστά!
Καμία αυταπάτη ότι κάποιοι άλλοι θα αγωνιστούν για εμάς ή θα έρθουν να δικαιώσουν τους αγώνες μας. Καμία αναμονή. Να διεκδικήσουμε τη ζωή που μας ανήκει.
Η διάλυση των εργασιακών σχέσεων παραμένει και επεκτείνεται. Η εργοδοσία, στηριγμένη στους αντεργατικούς νόμους, στους μισθούς εξαθλίωσης που ατομικά, δηλαδή εκβιαστικά, επιβάλλονται, ποντάροντας στην εκμετάλλευση των ανέργων που αναζητούν με χειρότερους όρους εργασία και αξιοποιώντας τη μη επαρκώς οργανωμένη συλλογική εργατική αντίσταση και διεκδίκηση στους χώρους δουλειάς, προσπαθεί να επιβάλει το φόβο και την τρομοκρατία, ώστε να διαιωνίζει τα κέρδη της με ελάχιστο κόστος.
Αρκετά γρήγορα οι εξαγγελίες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛΛ για επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων μετατράπηκαν σε ισορροπία ανάμεσα στην ευελιξία (βλέπε: επέκταση ελαστικών εργασιακών σχέσεων) και τη δικαιοσύνη (!) (βλέπε: το ξεφόρτωμα πολυετών εργαζομένων με δικαιώματα και αντικατάσταση με νέους, χαμηλότερα αμειβόμενους). Μόνοι κερδισμένοι η εργοδοσία και οι πολιτικοί της εκφραστές, που σχεδιάζουν επίσης τη σύνδεση των μισθών με την “παραγωγικότητα” και την “ανταγωνιστικότητα”, διαμορφώνοντας έτσι ένα εργασιακό περιβάλλον εντατικοποίησης της δουλειάς ”κι όποιος αντέξει”, ατομικού κανιβαλισμού και διάσπασης των εργαζομένων. Μέσα σ’ αυτό θα μπορούν να παρουσιάζονται και σαν ανθρωπιστές, που θα ανακυκλώνουν τους ανέργους με επισφαλώς εργαζόμενους για ψίχουλα, αν όχι και με εθελοντική εργασία, για να θησαυρίζουν και να στηρίζουν το σύστημα που τους θρέφει. Που θα εξαρτούν ακόμα και αυτήν την προσωρινή -αν υπάρξει- απασχόληση των ανέργων από τα… δημοσιονομικά περιθώρια που τους έθεσε το Eurogroup και αυτοί αποδέχθηκαν.
Έ, λοιπόν, δεν είναι αυτοί οι ελεήμονες ανθρωπιστές και εμείς οι ζητιάνοι! Είμαστε εμείς οι εργαζόμενοι που απ’ την απλήρωτη εργασία μας έχει χτιστεί όλος ο πλούτος αυτής της κοινωνίας. Και αυτό που φοβούνται και αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να βάλουμε μπροστά την οργάνωση των αγώνων μας, τη συγκρότηση εργατικών διεκδικήσεων που δεν θα στέκονται με φόβο, με αυταπάτες, με συμβιβασμό και με υποταγή μπροστά στην εργοδοσία και στην εκάστοτε κυβέρνηση. Αγώνες και αντιστάσεις που δεν θα αρκούνται σε ψίχουλα για λίγους και σε μίζερη ζωή, αλλά θα θεμελιώνουν δικαιώματα και θα θέτουν τις βάσεις για νέες διεκδικήσεις, για τη ζωή που μας ανήκει. Με σωματεία όπλα στα χέρια των εργαζομένων και όχι εργαλεία συνδιαλλαγής και υποταγής στις ορέξεις των εργοδοτών, που θα συντονίζουν, θα συνενώνουν και θα συνολικοποιούν τις διεκδικήσεις εργαζομένων και ανέργων. Με την ανάπτυξη της ταξικής συνείδησης και αλληλεγγύης.
Κανένας εργαζόμενος μόνος του. Συνειδητοποιούμε τη δύναμη που έχουμε στα χέρια μας. Με τους οργανωμένους και συλλογικούς αγώνες, στηριζόμενοι στις δικές μας πλάτες, σπάμε την εργοδοτική τρομοκρατία. Για την κατοχύρωση των δικαιωμάτων μας, για την προάσπιση των εργατικών μας συμφερόντων και τη διεκδίκηση όρων εργασίας και αμοιβής που θα ανταποκρίνονται στις ανάγκες μας.
Στο πλαίσιο αυτό καλούμε όλους τους συναδέλφους μας που ζουν ή εργάζονται στην Ηλιούπολη και με αφορμή τα όσα βιώνουμε στους χώρους δουλειάς μας να βρεθούμε όλοι μαζί στις κοινές μάχες που καλούμαστε να δώσουμε.
Ανοιχτή Συνέλευση Κατοίκων Ηλιούπολης
https://askilioupolis.espivblogs.net – ask_ilioupolis@espiv.net